Wielki AdministratorW nocy z soboty na niedzielę ponownie przestawiliśmy zegarki z godziny 3:00 na 2:00, wchodząc w tak zwany czas zimowy. Choć dla wielu to tylko drobna zmiana, w rzeczywistości jest to symbol czegoś znacznie większego – paraliżu decyzyjnego Unii Europejskiej. Świat, który technologicznie wyprzedził Europę o dekady, dawno zrezygnował z tego anachronizmu. Tymczasem w UE od lat toczy się bezowocna dyskusja, a obywatele nadal dwa razy w roku budzą się zdezorientowani i zmęczeni.
Skąd wzięła się zmiana czasu?
Idea przestawiania zegarków narodziła się w XX wieku, w czasach, gdy chciano „oszczędzać energię” poprzez lepsze wykorzystanie światła dziennego. Dziś jednak, w epoce energooszczędnych technologii, fotowoltaiki i automatyzacji, zmiana czasu nie przynosi żadnych realnych oszczędności. Wręcz przeciwnie – powoduje chaos w organizacji pracy, zaburzenia snu i negatywnie wpływa na zdrowie milionów ludzi.
Unia Europejska – lata debat, zero decyzji
W 2019 roku Komisja Europejska zapowiedziała, że czas przestawiania zegarków ma odejść do historii. Państwa członkowskie miały same zdecydować, czy zostaną przy czasie letnim, czy zimowym. Od tamtej pory… nic się nie zmieniło.
Żaden kraj nie chce zrobić pierwszego kroku, a temat utknął w gąszczu unijnych procedur. Europa po raz kolejny udowadnia, że potrafi latami debatować nad oczywistością, ale nie potrafi wdrożyć jej w życie.
Zmiana czasu jako symbol martwego projektu
Ta sytuacja doskonale pokazuje, czym stała się współczesna Unia Europejska – biurokratycznym molochem, który więcej mówi, niż działa. Zamiast rozwiązywać realne problemy ludzi, produkuje kolejne raporty, konsultacje i strategie, które mają jedynie uzasadnić własne istnienie.
Zmiana czasu stała się symbolem projektu, który dawno przestał być żywy. Projektem, który utrzymuje się z pieniędzy pracujących obywateli, a w zamian oferuje pozory działania.
Skutki dla zdrowia i codziennego życia
Lekarze od lat ostrzegają, że przestawianie zegarków zaburza rytm dobowy człowieka. W pierwszych dniach po zmianie czasu rośnie liczba wypadków drogowych, ataków serca i przypadków bezsenności. Pracownicy są mniej skoncentrowani, dzieci mają problemy z nauką, a organizm potrzebuje nawet tygodnia, by się przystosować.
Czy naprawdę warto to robić dla „godziny więcej snu”?
Europa, która nie potrafi się zdecydować
Podczas gdy Stany Zjednoczone, Japonia czy Chiny dawno zrezygnowały ze zmiany czasu, Unia wciąż trwa w bezruchu. Brak odwagi politycznej, brak jednomyślności i brak decyzyjności to dziś codzienność w Brukseli. A przecież to kwestia, która dotyczy każdego z nas – niezależnie od poglądów czy narodowości.
Czas na odwagę, nie na zegarki
Zmiana czasu nie jest tylko kwestią techniczną. To test – test, czy Europa potrafi działać dla ludzi, a nie dla instytucji. Bo jeśli nie potrafimy ustalić jednej godziny dla całego kontynentu, to jak mamy poradzić sobie z naprawdę poważnymi wyzwaniami?
Pytania, które warto sobie zadać:
-
Czy zniesienie zmiany czasu naprawdę wymaga kilkuletnich konsultacji i raportów?
-
Dlaczego Unia Europejska nie potrafi wdrożyć decyzji popieranej przez większość obywateli?
-
Jak długo jeszcze obywatele będą „królikami doświadczalnymi” unijnego biurokratyzmu?
-
Czy Polska powinna samodzielnie zrezygnować ze zmiany czasu, nie czekając na Brukselę?
-
Co nam mówi ten przykład o kondycji współczesnej Unii Europejskiej?
Podsumowanie:
Zmiana czasu w Europie to nie tylko kwestia zegarków – to symbol systemu, który nie działa, mimo że mógłby. Obywatele chcą prostych decyzji, ale dostają skomplikowane procesy. W epoce sztucznej inteligencji i lotów w kosmos Europa wciąż nie potrafi ustalić, która godzina naprawdę obowiązuje.
