POT i WOPR razem na rzecz turystyki wodnej

POT i WOPR razem na rzecz turystyki wodnej

W środę 10 listopada 2021 roku w siedzibie Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego prezes Polskiej Organizacji Turystycznej Rafał Szlachta oraz prezes Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego Paweł Błasiak podpisali porozumienie o współpracy.

POT i WOPR będą łączyć siły w celu promocji i rozwoju turystyki wodnej w Polsce, w tym wspólnej organizacji i promocji wydarzeń turystycznych, rekreacyjnych, zawodów organizowanych w kraju oraz za granicą. Porozumienie ma również na celu kreowanie i promowanie bezpieczeństwa w turystyce, rozwój ruchu turystycznego do miejsc związanych z wodą tj. stanic, nad jeziora, do marin, kąpielisk, rezerwatów przyrody na sezon letni i krótkie pobyty. Podmioty skupione będą również na rozmaitych formach wypoczynku nad wodą z walorami piękna Polski, uwzględniając walory i infrastrukturę rekreacyjno-sportową w Polsce.

-Każdego roku miliony Polaków korzystają z wodnych atrakcji, jakie oferuje nasz kraj i jego uwarunkowania naturalne. Chcemy promować aktywną formę wypoczynku, a jednocześnie edukować zarówno młodszych, jak i starszych miłośników turystyki wodnej, o tym, jak zachowywać się nad Bałtykiem, jeziorami czy na kąpieliskach. Jest mi niezmiernie miło, że podpisaliśmy to porozumienie. Dzięki niemu będziemy jeszcze ściślej współpracować przy planowanych projektach – powiedział prezes POT Rafał Szlachta.

Ważnym elementem współpracy będzie edukacja turystów uprawiających turystykę wodną i szerzenie zasad bezpieczeństwa nad wodą poprzez akcje w mediach społecznościowych i internetowych POT. Wspólne działania będą dotyczyły także Mobilnego Centrum Edukacji – Turystyczna Szkoła, w ramach którego WOPR będzie prezentować animacje i stanowisko edukacyjne.

Postanowienia umowy przewidują również kontynuację kampanii społecznej „Bezpieczna Woda” skierowanej do dzieci, młodzieży, pedagogów, rodzin z dziećmi na 2022 r. To idealnie wpisuje się w wypowiedziane przez prezesa WOPR motto Ratowników WOPR „…by inni mogli żyć…”.